Weerstand | Mondholte | |
Voeding | Gewricht | |
Entingen | Suikerziekte | |
Parasieten | Overgewicht | |
Zelf eten
maken |
Nier | |
Diarree | Hart | |
Verstopping | Schijnzwanger | |
Braken | Epilepsie | |
Huid | Tumoren | |
Oog en Oor | Lever | |
Huidproblemen
Symptomen Jeuk, huidgeur, kaalheid, ontsteking, vochtuittreding, roodheid, ‘hot spots’, verharen, vachtverkleuring, schilfering, verdikking, pigmentatie, korstvorming. Medische termen Dermatitis (huidontsteking, allergische, bacteriële), seborroe (vettig, met schilfers), malassezia (gistinfectie), pyodermie (huidontsteking met etter), miliaire dermatitis (kat: korstvorming, kaalheid en jeuk), democidosis (puppyschurft), pulicosis (vlooien), Huidproblemen zien we het meest in de praktijk. De huid weerspiegelt de gezondheid. Dus het feit dat miljoenen honden en katten huidproblemen hebben wil eigenlijk zeggen, dat ze niet gezond zijn. Huidproblemen vormen de lastigste categorie patiënten. Oudere dieren, met chronische klachten en jarenlang medicijn gebruik, zijn heel moeilijk beter te krijgen. Soms moeten we er ons dan maar bij ‘neerleggen’ en meer aan schadebeperking doen, dan aan ‘genezing’. Echter ongeveer 70% van alle (chronische) huidpatiënten worden wel beter, waarbij ook de levendigheid toeneemt, de ontlasting verbetert, oogafscheiding verdwijnt etc. Dus ook andere klachten ‘liften mee’ in het proces van totaal gezond worden. Hoe ontstaan huidklachten? De oorzaak moet gezocht worden in:
Commerciële droogvoeders bevatten vaak granen. De meeste graansoorten bevatten gluten (= lijmachtige stof). Veel mensen en huisdieren zijn overgevoelig voor gluten. Gluten zijn zetmeel/eiwit verbindingen die de neiging hebben om overal aan te plakken. Zo ook aan de binnenkant van de twaalfvingerige darm, die daardoor slecht gaat functioneren (‘lekken’ en gebrekkige opname van noodzakelijke vitaminen en sporenelementen). Individuen die gevoelig zijn voor gluten, blijken vaak ook allergisch te zijn voor maïszetmeel, caseïne (melkproducten) en soya-eiwitten. Daarom is een zogenaamd ‘glutenvrij’ dieet vaak zo teleurstellend. Vooral ook omdat daar weer vaak peulvruchten in gemengd zijn die ook weer een nadelige invloed hebben. Zweedse onderzoekers hebben ontdekt dat babymelk ‘verrijkt’ met graanproducten verantwoordelijk zijn voor ernstige gezondheidsklachten op latere leeftijd (coeliakie, auto-immuunziekten, zenuwafwijkingen). Zou het voeren van graan bevattende puppybrokjes niet hetzelfde kunnen betekenen voor de gezondheid van uw hond op latere leeftijd? Rauwe pens bevat ook nog vaak restanten van gluten, omdat runderen bijna altijd granen gevoerd krijgen. Deze worden vervolgens gemengd in het kvv. Bij grasgevoerde runderen zou dit probleem niet ontstaan. Rijst als granenbron wordt het beste getolereerd. Verder zijn de bewerkte eiwitten allergeen en zo ook de vaak toegepaste synthetische toevoegmiddelen. Synthetische hondenkussens zijn ook berucht. De huid is het grensvlak met de buitenwereld die ook nog eens ‘barst’ van de allergene stoffen. De eerste aanraking en verdedigingslinie is de huid. Een op hol geslagen afweer zal dan ook vlug aan de huid te herkennen zijn. Ad.2. Alles schoon, blinkend en steriel lijkt allesbehalve gezond te zijn en leidt tot een onevenwichtige ontwikkeling van het immuunapparaat. Deze zogenaamde ‘hygiënehypothese’ heeft zich al lang bewezen. “Dode”, droge voeding zonder enzymen, micro-organismen en andere ‘viezigheid’ zorgt voor een ontsporing van de afweer, waardoor allergieën en auto-immuunziekten in de hand worden gewerkt. Intensieve chemische ontworming, antibiotica, synthetische shampoos, ontsmettingsmiddelen e.d. zijn daarom een recept voor allergieën. Ad.3. Proefhonden worden allergisch gemaakt voor onderzoek door ze intensief te vaccineren. Zou het huidige beleid ten aanzien van vaccinaties van onze huisdieren ook niet zoiets dergelijks opleveren? Ook intensief vlooienmiddelen toepassen, synthetisch ontwormen en ‘chemische’ medicijngebruik horen in de ‘beklaagdenbank’ thuis. De gifstoffen werken cumulatief. Dat wil zeggen dat er een gestage stapeling is in de tussencelstof (matrix), vervolgens in het cellichaam (organen en weefsels). Het eindstadium van vervuiling wordt bereikt als de celkern ook toxisch belast raakt. De cumulatieve werking is de reden waarom het de eerste jaren wel goed lijkt te gaan met onze hond of kat. Na ongeveer 4 jaar beginnen de kwaaltjes te komen. Een belangrijk uitscheidingsorgaan van gifstoffen is de huid. Deze reageert met vochtafscheiding, schilfering en ‘hondengeur’. De diepere oorzaak van huidaandoeningen is onder 1,2 en 3 opgesomd. Alle voorgetoverde andere ‘oorzaken’ zoals gistinfectie, atopie, pyodermie, etc. zijn een gevolg van eerder genoemde oorzaken. Insecten (vlooien, luizen, teken) kunnen bij alle dieren problemen veroorzaken. Toch bestaat de indruk dat honden/katten die op verse voeding staan, de besmetting minder ernstig is. Zoals de achterblijver van het nest de ergste parasieten belasting heeft, zo hebben volwassen dieren die ‘half’ gezond zijn ook meer last van parasieten. Het is een natuurwet dat parasieten datgene opruimen wat ‘uit balans’ is. De gevolgen van huidproblemen Zoals eerder gezegd zijn huidproblemen het gevolg van problemen elders. Toch kunnen ze op zichzelf ook weer gevolgen hebben. Psychische gevolgen ten gevolge van chronische jeuk en pijn moeten niet onderschat worden. Niet alleen de eigenaar wordt ‘helemaal gestoord’ van de jeukende hond, maar de hond of kat zelf ook. Niet zelden leidt de situatie tot zelfverwonding waarbij tot ‘op het bot’ gegaan kan worden. Overbodig om te zeggen, maar dit geheel kan uitmonden in gevaarlijke agressie. Wanneer de dierenarts bellen? Een huidprobleem waarbij de dierenarts soms acuut nodig is: agressieve ‘hot-spots’, waarbij er een gevaar bestaat voor zelfverminking. Hier zijn antibiotica en ontstekingsremmers nodig om het proces te stoppen. Soms kan het nodig zijn om een kap te gebruiken, om het voor de hond onmogelijk te maken om bij de ontsteking te komen. Laat de plek en omgeving grondig scheren en schoonmaken met desinfecterende zeep. Daarna honing bevattende zalven (laten) opbrengen. Chronische huidproblemen zijn altijd een gevolg van niet gezond zijn. Daarom moet ook hier professionele hulp gezocht worden. Zelfhulp bij huidklachten Behalve bovengenoemde klacht is een acuut bezoek aan de dierenarts zelden nodig. Wonden kunnen vaak binnen 8 uur nog door de dierenarts gehecht worden. Vooral bij grotere en diepere wonden is dit aan te bevelen. Acute, kleine problemen: Een belangrijke ‘zelfhulp’ plant is de Aloë Vera. Het binnenste gedeelte van het blad bevat ontstekingsremmende, verkoelende, antiseptische en genezing bevorderende eigenschappen. In geen enkel huishouden mag deze plant eigenlijk ontbreken. Ze zijn te koop bij vrijwel elk tuincentrum. Zoek wel een wat oudere, grote plant op. Deze zijn het beste. Aloë Vera gebruiken bij:(brand) wondjes of irritaties Een goede wond/irritatie zalf op basis is van biologische honing. Wij zijn zeer tevreden met Vetramil. Viatop is ook heel geschikt voor het gebruik bij acute irritaties (insectenbeten, brandnetel, bereklauw). Als natuurlijk desinfecterende shampoos kunt u een Tasman of Espree shampoo gebruiken of een natuurlijke babyshampoo, waaraan u Tea Tree toevoegt (5 druppels per 500 ml). Calendula baby emulsie(Weleda) is geschikt als ‘drager’ waaraan u zelf gewenste dingen kan toevoegen. Bij sterk jeukende of irriterende plekken kunt u St. Janskruidolie gebruiken. Voeg weer Tea Tree olie toe als de plekken smettend zijn. Knip of scheer voldoende haar weg. Zelfhulp bij milde chronische huidproblemen
Vermijd gluten, caseïne en maïszetmeel. Dus geen granen, melkproducten en producten met maïs. De integratieve benadering van huidproblemen Op het eerste consult kunnen o.a. de volgende maatregelen uitgevoerd worden:
Milde shampoos met natuurlijke etherische oliën (Espree, Tasman) hebben een aseptische, parasiet werende werking. Vooral schimmelinfecties reageren goed op met Tea Tree ‘versterkte’ shampoos. (Voeg 12 druppels Tea Tree concentraat toe aan 250 ml natuurlijke shampoo). De afvoer van ontstekingsstoffen door gebruik van de shampoos vermindert de jeuk, irritatie en onaangename geur. Niet vaker als eenmaal per 14 dagen gebruik om verschraling te voorkomen. Als we vermoeden dat de bijnierfunctie niet goed is, gaan we daaraan werken door cortisol in het bloed te bepalen en bijnierpreparaten te geven. Soms krijgen we (oudere) dieren op spreekuur met ernstige huidklachten en dan vooral jeuk. We geven vanwege de leefbaarheid prednisolon, maar dan in combinatie met Chinese kruiden (Minor Bipleurum) om de negatieve invloed van prednisolon op de lever te verminderen. Op deze manier kunnen we vaak een lagere dosering handhaven en gaat het ontwennen gemakkelijker. Zoals eerder gezegd lukt het niet altijd om zonder prednisolon verder te gaan en moeten we aanvaarden dat soms ‘welzijn’ belangrijker is dan levensduur. Als honden regelmatig met katten in aanraking komen zien we zeer hardnekkige vlooienallergieën. De hond is namelijk zeer gevoelig voor de kattevlo, die bij de kat vaak symptoomloos voorkomt. Dit soort omstandigheden vraag om een zeer gedisciplineerde aanpak van het vlooien probleem. Soms is het nodig om allergieën te gaan onderzoeken. Dit kan via bloedonderzoek. Op basis hiervan kan dan een plan gemaakt worden. Het bestrijden van heftige jeuk of ernstige, acute huidinfecties zijn soms een aanleiding voor de noodzakelijke inzet van antibiotica en corticosteroïden. Bij chronische huidproblemen hebben antibiotica geen nut en leiden alleen maar tot een verdere verschraling van het darmmilieu en/of tot meer allergieën. Antibiotica Omdat antibiotica zo grootschalig en zo langdurig ingezet worden is hier aanleiding om te waarschuwen voor nutteloze inzet van deze middelen: 1. Allergieën (huiduitslag, zwelling, vochtuittreding, jeuk e.d.) Alle antibiotica kunnen overgevoeligheidsreacties veroorzaken. Berucht zijn de sulfonamiden (Diatrim, Duotrim, Tribrissen, Microtrim), die niet alleen allergieën veroorzaken, maar ook dikke gewrichten, beenmergonderdrukking en ‘droge ogen syndroom’(keratoconjunctivitis sicca). Gezien de ernstige bijwerkingen van sulfonamiden, hebben deze eigenlijk geen plaats meer in de moderne diergeneeskunde, aangezien er modernere en veel veiligere middelen op de markt zijn. Alle antibiotica kunnen allergieën veroorzaken, maar in de praktijk zien we veel reactie op cephalosporinen (Cefacure, Cefaseptin, Cephalexine, Ceporex, Convenia, Rilexine e.a.) 2. Lever – en nierschade Clindamycine (Antirobe) is een krachtig antibioticum, dat echter bij langdurig gebruik bovengenoemde orgaanschade kan veroorzaken. Eigenlijk moet toediening van Clindamycine onder begeleiding van bloedonderzoek plaatsvinden 3. Kraakbeen beschadiging Jonge honden van grote rassen (tot 18 maanden) mogen geen Enrofloxacine (Baytril) en aanverwante antibiotica (Marbocyl, Orbax) toegediend krijgen in verband schade aan gewrichten. Vrijwel alle antibiotica kunnen aanleiding geven voor dunne ontlasting of diarree door vernietiging van de gunstige darmflora Ook de resistentie problematiek vereist een sterke matiging van het antibioticum gebruik. In het kader van bovenstaande verdiend dan ook een lokale toepassing als zalf of gel de voorkeur Antischimmelmiddelen Vooral bij langharige katten kan de toepassing hiervan gewenst zijn, omdat schimmelinfecties zeer hardnekkig kunnen zijn en problemen kunnen veroorzaken bij de mens. De schuld van schimmelinfecties moet niet zozeer gezocht worden in het voer, maar deze vinden hun oorzaak in onnatuurlijk gefokte dieren (angora konijn, perzische kat), die vaak ook nog in grote aantallen gehouden worden. Corticosteroïden Corticosteroïden moeten soms bij de chronische huidpatiënt gebruikt worden vanwege een niet te stoppen jeuk. Huidaandoeningen voorkomen
|
||
Back to HP | Dierenartsenpraktijk Bio
Mentor Broekhem 65 6301HE Valkenburg tel+31-43-6011418 info@biomentor.org |
|